Generatie3daagse

Marjo Hamminga-Koops maakt haar droom waar met de Generatie3daagse

“Het is mooi én belangrijk om bij te kunnen dragen aan de verbinding tussen drie generaties”
Marjo Hamminga-Koops verhuisde in 1994 van Zoetermeer naar Ede. Daar ging ze direct aan de slag als vrijwilliger bij onder andere de Medewerker, de kerk en het Rode Kruis. Toen de Maatschappelijke Stages voor jongeren werden geïntroduceerd, organiseerde ze wandelontmoetingen tussen jongeren en mensen uit verzorgingshuizen. Deze stages stopten uiteindelijk, maar de droom om jong en oud te verbinden bleef. Ze deelde deze droom tijdens een sessie op het gemeentehuis, net na de coronapandemie. Het bleek de aanzet tot de Generatie3daagse, een uniek wandelevent dat begin juni alweer voor de derde keer werd georganiseerd. Geen vaste routes, geen vaste tijden: al wat telt, is de verbinding tussen generaties. Marjo: “Het waren fantastische dagen. Het voelde bij de eerste editie al als een droom die uitkwam en zo voelt het nog steeds!”

Marjo herinnert zich de bijeenkomst op het gemeentehuis nog levendig. “Daar werden twee open vragen gesteld: welke dromen hebben jullie en welke ideeën liggen er nog in de koelkast? Met als doel er aan te gaan werken en snel na de coronatijd weer van alles op te starten. Er werden groepen gevormd. In de groep ‘Ouderen’ deelde ik dat het me zo leuk leek om met jong en oud te wandelen. In een brainstorm met verschillende beroepskrachten van zorglocaties ontstond al snel de naam Generatie3daagse. Omdat er drie generaties, en soms zelfs vier, met elkaar wandelen. Er was budget, dus we konden direct aan de slag.”

Aanvullend werken
Het idee ontstond maart 2022, amper zeven maanden later deden er tijdens de eerste editie ruim 200 mensen mee, verdeeld over zes locaties. Judith Hoogeveen is er als beroepskracht namens Malkander bij betrokken. Ze is zichtbaar trots op Marjo. “Zij is het brandende vuurtje van dit evenement. Haar idee en energie staan vanaf de start centraal. Er is inmiddels wel een kerngroepje, waarin, naast Marjo, ook collega’s van Malkander, Vilente en Sportservice zitten. Maar al wat we doen is aanvullend werken op wat Marjo bedenkt en doet. Bijzonder neveneffect van het vuurtje dat Marjo heeft opgepookt, is dat het ook bijdraagt aan de samenwerking tussen welzijn, zorg en sport.” Marjo valt Judith bij: “Ik heb jullie ook echt nodig. Met computers ben ik bijvoorbeeld niet handig, maar ik heb wel weer veel energie en ideeën. Zo vullen we elkaar aan. Mooi voorbeeld was de eerste editie. Daarna dacht ik: ‘we hebben het een keer gedaan, het zal nu wel stoppen.’ Maar samen zijn we doorgegaan. Zodat er nu steeds meer mensen kunnen meedoen. Dat vind ik belangrijk, omdat de verbinding tussen mensen, en zeker tussen oud en jong, in deze tijd niet vanzelfsprekend is. Het is mooi om daaraan bij te kunnen dragen.”

Betekenisvolle contacten
En bij die opbrengst blijft het niet. Marjo heeft nu al drie edities ervaren hoe betekenisvol het wandelen is. “Mensen ontmoeten elkaar. En daardoor komt van het een het ander. Een vrouw die als deelnemer meewandelde, is vrijwilliger geworden bij een zorgorganisatie. Schoolkinderen hebben middagen waarop ze iets voor anderen moeten doen. De kinderen die met de Generatie3daagse hebben meegewandeld, bezoeken dan een zorglocatie waar ze bijvoorbeeld hun konijn laten zien. Dat blijft nooit bij één contact. Er lopen jonge mensen mee die fysiek wat mankeren. Daar ontstaan dan hele geïnteresseerde gesprekken over met nieuwsgierige jongeren en kinderen. Vanuit mijn werk ken ik een mevrouw die graag alleen wandelt. Als er iemand meeloopt, voelt dat voor haar alsof ze een oppas nodig heeft. Maar tijdens de Generatie3daagse heeft ze twee avonden meegelopen met vrouwen die hun hondjes hadden meegenomen. In een gesprek na afloop bleek dat ze vroeger zelf ook een hondje had gehad. Daarom liep ze nu wel samen met anderen mee. Zo ontstaat er van alles tussen mensen.”

Meetellen en ergens onderdeel van zijn
Marjo heeft zoveel mensen zien genieten. “Los daarvan is het ook gezond. Ouderen slapen beter doordat ze bewegen, meedoen en bij een groep horen. Ik ervaar dat in mijn werk. Mensen die normaal drie keer per nacht wakker zijn, slapen nu nachtenlang door.” Marjo heeft nog een mooi voorbeeld. “Een 104-jarige vrouw deed vorig jaar mee en liet het hele jaar trots haar medaille aan iedereen zien. Die medaille staat symbool voor het gevoel dat je ook op die leeftijd nog iets kunt bereiken. Je telt mee en hoort er bij. Het is belangrijk om ergens onderdeel van te zijn. Ouderen hebben mijn hart. Ik leer iedere dag van de mensen met wie ik werk. Van hun pure levenswijsheid. Dat is wat ik ook bij jongeren zie. Zeker bij jongeren die als wat moeilijk te boek staan. Die hebben vaak snel een klik met deze ouderen.” Marjo kan er naar eigen zeggen uren over vertellen. “Ik maak hiermee echt mijn droom waar!”