Kloppend

Een zorgorganisatie in het Beatrixpark in Ede. Een huis waar we graag voor mensen zorgen die dat geheel of gedeeltelijk niet meer zelf kunnen. Dat kan door te wonen binnen een fijne zorgorganisatie, dat kan door zorg aan huis. De leeftijd van de zorgvrager vervaagt, voorop staat wat iemand nodig heeft en wat wij kunnen bieden.

Dat laatste is van belang in alles wat we doen. Vraag en aanbod moeten kloppen. Als dat niet klopt krijg je een verdrietige zorgvrager en verdrietige medewerkers. Zorg, wonen, werken, het moet kloppen.

 

 

Kloppen, wat betekent dat, kloppen?

Ik kan nu uit gaan wijden over de vele gevalideerde methodieken die we binnen een zorgorganisatie gebruiken, denk aan de gouden cirkel, het opleidingsplan, het dienend leiderschap, een functionerend functiegebouw, een missie en een visie, PDCA, beleid met werkwijzen, kernwaarden en nog zoveel meer. Maakt dat alles kloppend?

Kloppend is ons hart.

Als een medewerker ziek is bel je niet omdat Poortwachter dat zegt, je belt omdat je werkelijk geïnteresseerd bent in de ander. Wat kan ik als werkgever doen om je te helpen. Geen lege woorden, maar echt.

Als er een rooster van diensten wordt gemaakt, dan moet dat kloppen, Werk – dat is de zorg voor de ander – en privé – dat is vaak ook de zorg voor een ander – moeten in balans zijn. Dat is individueel maatwerk wat in een collectief rooster samenkomt. Dat verlangt vakmanschap, de ander kennen en flexibiliteit. Een kloppende planning maakt het kloppende hart rustig.

In de zorg is er een structurele neiging en behoefte om altijd iets extra’s voor de ander te doen, soms ten koste van jezelf, dan ga je over elkaars grenzen heen. De prijs is hoog, omdat het niet klopt.

Ons hart is in staat de ander te zien, echt te zien. In al haar kwetsbaarheid, met al haar talenten, onhebbelijkheden en levensverhalen. Onze levens, normen, waarden, temperament en uiterlijk zijn verschillend. Ons hart, onze liefde, onze behoefte aan veiligheid en vertrouwen – de behoefte van ons hart – is universeel.

Dat is wat ons bindt, zorgvrager en zorggever, we zijn in verschillende en ongelijke rollen, volstrekt gelijkwaardig aan elkaar. Allen even belangrijk, niemand is meer of minder, allen met eenzelfde behoefte.

Dat is wat klopt.

Jolien Kohlmann- Bins
Raad van Bestuur Het Maanderzand